O książce: 2001 / Początkowo wielu w Wielkiej Brytanii było przeciwnych zupełnie nowemu typowi pancerników. Ich budowa wymagała ogromnych nakładów, a po ich wybudowaniu większość floty bojowej najpotężniejszej potęgi morskiej świata od razu stałaby się przestarzała. Niemniej jednak decyzja została podjęta bardzo szybko, zwłaszcza dzięki troskliwemu admirałowi Johnowi Fisherowi zapewnić, że żadne inne państwo nie wyprzedziło Wielkiej Brytanii we wszelkich innowacjach wprowadzonych w marynarce wojennej. W rekordowym czasie powstał projekt i rozpoczęto budowę pancernika Dreadnought (Neustrashimiy). Okręt ten, zwodowany 10 lutego 1906 roku, miał cechy charakterystyczne dla wszystkich późniejszych pancerników, które zaczęto nazywać „drednotami”. Przy wyporności 18 000 ton, przy pomocy turbin parowych, rozwijał prędkość 21 węzłów i posiadał zunifikowane uzbrojenie składające się z dziesięciu dział kal. 305 mm. Aby odeprzeć ataki niszczycieli na krótkich dystansach, dodano do nich działa 12-funtowe..